سلام به دوستای گلم . امروز یه دل نوشته تقدیم میكنم  كه  یه كم غمگینه . امیدوارم منو ببخشید و خوشتون بیاد

و آنسان عشق

نمی دانم داستان این زندگی را

به دنیا آمدن ، فصل كودكی

جوانی ، عاشقی

 كهنسالی و ...

مرگ

ای عشق تو چه كردی با ما ؟!

من از تو بر حذر گشته ام

دیری است كه تو را نمیشناسم

برایم غریبه ای

وقتی تو را در دل نهادم

دل را سوزاندی

قلبم شكست

كمرم خم شد

به جرم عشق و دوست داشتن

چه تهمت ها كه نشنیدم

چه تلخی ها كه ندیدم

با تمام وجود تو را نثار نمودم

و جز نامردمی ندیدم

اما خاصیت تو چیست؟!

كه گر هزار بار دل زخم خورد از تو

باز هم روزی عاشق میگردد

در عجبم از حكایت تو !!

با قلب شكسته و دلی رمیده

نایی برای ادامه راه نمانده

تو دستت را دراز میكنی به سویم

نمی دانم چگونه بر این زانوان تكیه نمایم

دگر اعتمادی نیست

آه

ای پرنده مسافر دل خون آلودم را به تو میسپارم

با خود ببر به سرزمین بی كسی ها

تا دلم نشناسد كسی را

تا كه نشناسد این نامردمی ها را

بگذار بداند دیگر عاشقی مُرد

من نیز با تن خسته و زار

در این بیابان بی آب و برگ

می مانم تا كه عمرم به سر آید

تا بمیرم و تمام پرسشهای بی جوابم را

در سرایی دیگر پاسخ بستانم

كه چرا سهم دل ساده و صافم این شد؟

كه چرا دنیا وعشقش وارونه بود ؟

چرا نمی رسیم به مُراد و مطلوب و نگار؟

ای عشق تو به من امیدواری میدهی

كه هنوز شقایق ها زنده اند

آری زنده اند و قلب من پژمرده

شقایق خون خورد و سكوت كرد

من در خون تپیدم و دم برنیاوردم

من خسته و درمانده توام

چگونه مرا زنده خواهی كرد؟

نوای تازه ای به گوشم میرسانی

می دانم هنوز هم هستی

هنوز آدمكانی با تو زنده اند

اما من هراسانم از تو

از تو و

شیرینی ابتدا و تلخی انتهایت

من دگر توان همراه شدن با تو را ندارم

من تنهایی را در آغوش می كشم

با اونفس می كشم

با او جان می دهم

هر چند بسیار تلخ ، اما ...